Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ερμούπολη (ποιητική διασκευή)

Σαν βγεις στον πηγαιμό για την Ερμούπολη,

να εύχεσαι την πρώτην ημέραν να αναλάβεις,

χωρίς ψυχίατρου χαρτί, χωρίς συνάφεια.

Το απαγορευτικό, τας τρικυμίας,

τον θυμωμένο διευθυντή μη φοβάσαι,

τέτοια στον δρόμο σου ποτέ σου δεν θα βρεις,

αν μεν᾿ η σκέψις σου υψηλή, αν εκλεκτή

συγκίνησις το πνεύμα και το σώμα σου αγγίζει.

Το απαγορευτικό, τας τρικυμίας,

τον άγριο διευθυντή δεν θα συναντήσεις,

αν δεν τα κουβανείς μες στην ψυχή σου,

αν η ψυχή σου δεν τα φέρνει εμπρός σου.

Να εύχεσαι να τοποθετηθείς σε ένα σχολείο.

Πολλά τα σαββατιάτικα πρωιά να είναι

που με τι ευχαρίστηση, με τι χαρά

θα μπαίνεις στου νησιού το καφενείο·

να σταματήσεις σε λιμένες διπλανούς,

και τες καλές πραγμάτειες ν᾿ αποκτήσεις,

μέλι και θαλασσινά, μυζήθρα και κοπανιστή,

και ηδονικά μυρωδικά κάθε λογής,

όσο μπορείς πιο άφθονα ηδονικά μυρωδικά.

Σε παραλίες του νησιού πολλές να πας,

να μάθεις και να μάθεις απ᾿ τους σπουδασμένους.

Πάντα στο νου σου νάχης την Ερμούπολη.

Η απόλυση από εκεί είν᾿ ο προορισμός σου.

Αλλά μη βιάζης το ταξείδι διόλου.

Καλλίτερα μήνες πολλούς να διαρκέσει.

Και άνεργος πια ν᾿ αράξης στο χωριό σου,

πλούσιος με όση κέρδισες προϋπηρεσία,

μη προσδοκώντας πλούτη να σε δώση το υπουργείο.

Το υπουργείο σ᾿ έδωσε τ᾿ ωραίο ταξίδι.

Χωρις αυτό δεν θάβγαινες στον δρόμο.

Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.

Κι αν πτωχικό το επίδομα αδείας βρης, το υπουργείο δεν σε γέλασε.

Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,

ήδη θα το κατάλαβες αναπληρώνω τι σημαίνει.